Dit artikel is eigenlijk ontsproten uit teleurstelling en omdat ik vind dat er dringend eens aan de alarmbel moet getrokken worden. Ik hoor nu al verschillende lezers denken: “Oei!”. Mensen die mij persoonlijk kennen, weten immers dat als er mij iets dwars zit, ik het moet luchten. “Het moet er af”, zeggen wij in Leuven. Wel, het moet er inderdaad af!
Maar eerst een beetje uitleg over de Gillemore Gin.
De Gillemore is van de hand van de negentienjarige Louis Gillemore en wordt gestookt door de mensen van De Moor in Aalst.
Louis is student aan de welbekende hotelschool Ter Duinen in Koksijde en hij werkt in het weekend ook voor het 3 sterren restaurant Hertog Jan, die de Gillemore daar ook serveert.
De gebruikte botanicals zijn:
• Koriander
• Jeneverbessen
• Sinaasappelschil
• Kardemom
• Citroenzeste
• Staartpeper
• Kaneel
• Paradijszaad
• Iriswortel
• Engelwortel
• En nog andere exotische vruchten.
Tastingnote:
N: vrij zachte neus zeker niet alcoholisch, floraal is het eerste wat mij te binnen springt, de koriander zit er ook in, paarse snoepjes, een klein beetje citrus. op het einde heb ik ook iets brak en dat is niet ok, ook al is dat maar een heel klein beetje!
S: Onmiddellijk zoet, dan komt het pikante, vrij stevig zelf, terug floraal en nu komen de violetjes heel stevig door! Maar het zoete van de snoepjes overheerst. Heel hard geparfumeerd! 😕😒
F: middellange zoete maar toch droge finish.
Gin & Tonic:
Het recept van het restaurant Hertog Jan is Fever Tree Mediterranean en als garnituur een zeste van sinaasappel.
Nu ben ik geen 3 sterren kok, maar van gin ken ik - denk ik toch – wel iets. Ik heb in mijn leven al heel wat gin geproefd en net daarom begrijp ik het recept van de mensen van Hertog Jan helemaal niet.
Een Gin & Tonic is een aperitief waar toch de nodige bitterheid in moet zitten om de zin in de maaltijd te vergroten.
Wel, met dit recept doen ze dus het tegenovergestelde!
Ze gaan de mierzoete Gillemore gin serveren met een fruitige zachte tonic waardoor hij eigenlijk nog zoeter wordt.
Als ik met deze Gillemore een Gin & Tonic zou willen maken zou ik hem combineren met een J. Gasco Bitter Dry en een zeste van mineola. Ik moet er eerlijk bij zeggen dat hij dan nog steeds zoet blijft ... Pffff ... Wat een teleurstelling! 😢
Conclusie
En zo komen we dan met wat ik in begin van mijn artikel bedoelde met “ teleurstelling”.
Ik heb voor iedereen die plannen heeft om nog maar eens een nieuwe gin te maken maar één raad: STOP ER MEE! STOP ER ALSJEBLIEF MEE! 😡
Er zijn meer dan Belgische gins genoeg, we hebben er niet nog meer nodig!
Bijna elke nieuwe gin die ik het laatste jaar geproefd heb is het niet waard verkocht te worden! Door het grote aanbod moeten de stokers steeds maar nieuwe dingen uitproberen om iets op de markt te brengen dat er nog niet was. Maar door dit te doen, maken ze helaas dingen die totaal niets met gin te maken hebben. Gin moet in de eerst plaats droog en bitter zijn en niet zoet. Wat er tegenwoordig wordt geproduceerd is net het tegenovergestelde.
Er zijn zelf stokers die een fetisj hebben voor groenten of dode beesten. 😰
En ook deze Gillemore Gin is er spijtig genoeg weer zo eentje: een mooie opvallende fles met een mooi verhaal, maar eens je hem geproefd hebt blijf je teleurgesteld achter. Voor mij is dit eerder een likeur die je na de maaltijd drinkt, maar zeker geen aperitief.
Wat mij ook tegen de borst stuit is dat overdreven chauvinisme onder de gin “kenners”. Het lijkt wel alsof wij als Belgen op gebied van gin het warm water uitgevonden hebben.
In het begin van de gin hype zijn er mooie dingen geproduceerd waar we terecht fier op mogen zijn maar wat er de laatste tijd gemaakt wordt doet onze reputatie geen eer aan.
Ik krijg dikwijls de vraag: “Wat is jouw favoriete gin?” Wel, ik ga hier in willekeurige volgorde een lijstje plaatsen van mijn top 10 gins:
Portobello Road 171 gin
Tarquins gin
Dodd’s gin
Warner edwards gin
Gilpins gin
Forest dry winter gin
Sipsmith gin
Sipsmith v.j.o.p.
Blind tiger gin
Boodles gin 45,2%
Plymouth navy strength 57%
Origin van fg 20-3 made by De Moor.
(Oeps! Het is een top 12 geworden!)
Zoals je kan zien hou ik van de traditionele kwaliteitsvolle Engelse gins en staan er maar 3 Belgische in mijn top 12.
Waarschijnlijk gaat dit artikel mij niet in dank afgenomen worden, maar er moest nu eenmaal eens iemand de gin wereld wakker schudden ... Laat ik het dan maar zijn!
Oh ja, of ik de Gillemore Gin nog ga kopen? Sorry Louis, neen, ik vind dit niet de moeite waard om mijn geld aan uit te geven!
Ook voor de mensen van De Moor vind ik dit heel spijtig want in het verleden hebben die werkelijk al hele lekkere dingen op de markt gebracht... jammer genoeg is dit helaas een misser.
