IJS, het derde belangrijkste ingrediënt in een Gin & Tonic

Vandaag gaan we een vaak vergeten ingrediënt in een Gin & Tonic bespreken en dat is het IJS.
Om dit artikel te kunnen schrijven en om er voor te zorgen dat alle informatie juist is, ben ik te rade gegaan bij Michael Beers van The Ice Factory in Ranst. Graag had ik daarom Michael en al zijn medewerkers bedankt voor hun medewerking!

Nu hoor ik sommigen al denken: “Wat kan hij nu vertellen over ijs”?

Wel, thuis is ijs gewoon bevroren water, maar ijs dat verkocht wordt is niet zomaar bevroren water want hier is er meer aan de hand.
Het water waarvan het ijs gemaakt wordt bijvoorbeeld dagelijk intern getest, wekelijks door externe labo’s in opdracht van The Ice Factory zelf en daarnaast ook in opdracht van federale instanties.
Het gaat zelfs zo ver dat de fabrikant samenwerkt met de watermaatschappij zodat die hen op de hoogte brengt als er werken staan te gebeuren op het waternet.
Hierdoor kan de fabrikant onmiddellijk reageren en de nodige handelingen uitvoeren om de kwaliteit te garanderen.

Het water ondergaat ook verschillende processen eer het ijs wordt.
Eerst wordt het op de juiste temperatuur gebracht, dit wil zeggen dat het water in de zomer zowel als in de winter dezelfde temperatuur heeft, want de temperatuur van het geleverde water durft wel al eens verschillen.

Het water krijgt ook een osmose behandeling.

Wat is nu eigenlijk osmosewater?

Leidingwater bevat nog een hoeveelheid minuscule onzuiverheden zoals zouten, kalk, zink, nikkel, mangaan, ammonium enzovoort. Wanneer je dat water gaat filteren en finaal onder hoge druk door een membraan met ultra fijne gaatjes stuwt worden deze onzuiverheden er practisch allemaal uitgehaald. Het resultaat is een vloeistof die bijna uitsluitend bestaat uit waterstof en zuurstof.

Daarna krijgt het ook nog een UV behandeling.

Hierdoor krijgen we heldere ijsblokjes zou je dan denken, niet?

Fout! Nu zijn alle onzuiverheden er uit maar de helderheid komt van iets helemaal anders en ik moet toegeven dat ik dit ook niet wist.

Iedereen kent de trucjes wel om heldere ijsblokken te maken, bijvoorbeeld om het water eerst te koken, enz. Helaas, al deze trucjes helpen helemaal niet!
Nee, om heldere ijsblokjes te maken moet men het ijs al bewegend laten bevriezen. Hoe kan dat nu?
Wel, als je thuis er voor zou kunnen zorgen dat het water een ronddraaiende beweging zou maken als je het in de diepvries steekt, dan zou je helder ijs krijgen van zodra het helemaal bevroren is.

Niets meer en niets minder. Maar wij kunnen dit thuis helemaal niet, daar heb je een enorme installatie voor nodig.  

Waarom moeten we nu meer aandacht besteden aan het ijs in een Gin & Tonic?

Wel,  dikwijls zie ik foto’s van Gin & Tonics waar weinig ijs in zit en dit is compleet verkeerd: hoe meer ijs, hoe beter!

“Ah nee! Dan verwatert mijn Gin & Tonic helemaal!”, hoor ik opnieuw sommigen denken.
Jammer, maar opniew moet ik jullie terecht wijzen want ook dit is een verkeerde veronderstelling.

Door weinig ijs te gebruiken stijgt de temperatuur van je drank snel en hierdoor smelt je ijs nog sneller.

Door daarentegen je glas voor 75% te vullen met ijs zorg je ervoor dat de temperatuur van je drank zakt en laag blijft en hierdoor smelt je ijs dan weer veel minder snel.
Het logische gevolg is dat je Gin & Tonic net veel minder snel verwatert.
De vorm van het ijs is hierbij van ondergeschikt belang zolang het maar solide, volle blokjes zijn en het liefst zo groot mogelijk, maar zelfs dit is minder belangrijk zolang ze maar solide zijn.
Het ijs is daarom in mijn ogen het 3de belangrijkste ingrediënt in de Gin & Tonic, belangrijker zelfs dan de garnituren.
De garnituren kan je gemakkelijk weglaten, maar een Gin & Tonic zonder ijs of misschien beter gezegd, een warme Gin & Tonic is helemaal niet lekker.

Dus ... vanaf nu gaan we allemaal veel meer ijs gebruiken (als je dit nog niet deed, natuurlijk) en nòg meer van onze Gin & Tonic genieten.

Gillemore magical gin.

Dit artikel is eigenlijk ontsproten uit teleurstelling en omdat ik vind dat er dringend eens aan de alarmbel moet getrokken worden. Ik hoor nu al verschillende lezers denken: “Oei!”. Mensen die mij persoonlijk kennen, weten  immers dat als er mij iets dwars zit, ik het moet luchten. “Het moet er af”, zeggen wij in Leuven. Wel, het moet er inderdaad af!

Maar eerst een beetje uitleg over de Gillemore Gin.
De Gillemore is van de hand van de negentienjarige Louis Gillemore en wordt gestookt door de mensen van De Moor in Aalst.
Louis is student aan de welbekende hotelschool Ter Duinen in Koksijde en hij werkt in het weekend ook voor het 3 sterren restaurant Hertog Jan, die de Gillemore daar ook serveert.
De gebruikte botanicals zijn:
• Koriander
• Jeneverbessen
• Sinaasappelschil
• Kardemom
• Citroenzeste
• Staartpeper
• Kaneel
• Paradijszaad
• Iriswortel
• Engelwortel
• En nog andere exotische vruchten.


Tastingnote:

N: vrij zachte neus zeker niet alcoholisch, floraal is het eerste wat mij te binnen springt, de koriander zit er ook in, paarse snoepjes, een klein beetje citrus.  op het einde heb ik ook iets brak en dat is niet ok, ook al is dat maar een heel klein beetje!

S: Onmiddellijk zoet, dan komt het pikante, vrij stevig zelf, terug floraal en nu komen de violetjes heel stevig door! Maar het zoete van de snoepjes overheerst. Heel hard geparfumeerd! 😕😒

F: middellange zoete maar toch droge finish.




Gin & Tonic:
Het recept van het restaurant Hertog Jan is Fever Tree Mediterranean en als garnituur een zeste van sinaasappel.
Nu ben ik  geen 3 sterren kok, maar van gin ken ik  - denk ik toch – wel iets. Ik heb in mijn leven al heel wat gin geproefd en net daarom begrijp ik het recept van de mensen van Hertog Jan helemaal niet.
Een Gin & Tonic is een aperitief waar toch de nodige bitterheid in moet zitten om de zin in de maaltijd te vergroten.
Wel, met dit recept doen ze dus het tegenovergestelde!
Ze gaan de mierzoete Gillemore gin serveren met een fruitige zachte tonic waardoor hij eigenlijk nog zoeter wordt.
Als ik met deze Gillemore een Gin & Tonic zou willen maken zou ik hem combineren met een J. Gasco Bitter Dry en een zeste van mineola. Ik moet er eerlijk bij zeggen dat hij dan nog steeds zoet blijft ... Pffff ... Wat een teleurstelling!  😢

Conclusie
En zo komen we dan met wat ik in begin van mijn artikel bedoelde met “ teleurstelling”.
Ik heb voor iedereen die plannen heeft om nog maar eens een nieuwe gin te maken maar één raad: STOP ER MEE!  STOP ER ALSJEBLIEF MEE! 😡
Er zijn meer dan Belgische gins genoeg, we hebben er niet nog meer nodig!
Bijna elke nieuwe gin die ik het laatste jaar geproefd heb is het niet waard verkocht te worden! Door het grote aanbod moeten de stokers steeds maar nieuwe dingen uitproberen om iets op de markt te brengen dat er nog niet was. Maar door dit te doen, maken ze helaas dingen die totaal niets met gin te maken hebben. Gin moet in de eerst plaats droog en bitter zijn en niet zoet. Wat er tegenwoordig wordt geproduceerd is net het tegenovergestelde.
Er zijn zelf stokers die een fetisj hebben voor groenten of dode beesten. 😰

En ook deze Gillemore Gin is er spijtig genoeg weer zo eentje: een mooie opvallende fles met een mooi verhaal, maar eens je hem geproefd hebt blijf je teleurgesteld achter. Voor mij is dit eerder een likeur die je na de maaltijd drinkt, maar zeker geen aperitief.
Wat mij ook tegen de borst stuit is dat overdreven chauvinisme onder de gin “kenners”. Het lijkt wel alsof wij als Belgen op gebied van gin het warm water uitgevonden hebben.
In het begin van de gin hype zijn er mooie dingen geproduceerd waar we terecht fier op mogen zijn maar wat er de laatste tijd gemaakt wordt doet onze reputatie geen eer aan.
Ik krijg dikwijls de vraag:  “Wat is jouw favoriete gin?” Wel, ik ga hier in willekeurige volgorde een lijstje plaatsen van mijn top 10 gins:

Portobello Road 171 gin
Tarquins gin
Dodd’s gin
Warner edwards gin
Gilpins gin
Forest dry winter gin
Sipsmith gin
Sipsmith v.j.o.p.
Blind tiger gin
Boodles gin 45,2%
Plymouth navy strength 57%
Origin van fg 20-3 made by De Moor.
(Oeps! Het is een top 12 geworden!)

Zoals je kan zien hou ik van de traditionele kwaliteitsvolle Engelse gins en staan er maar 3 Belgische in mijn top 12.

Waarschijnlijk gaat dit artikel mij niet in dank afgenomen worden, maar er moest nu eenmaal eens iemand de gin wereld wakker schudden ... Laat ik het dan maar zijn!
Oh ja, of ik de Gillemore Gin nog ga kopen? Sorry Louis,  neen,  ik vind dit niet de moeite waard om mijn geld aan uit te geven!
Ook voor de mensen van De Moor vind ik dit heel spijtig want in het verleden hebben die werkelijk al hele lekkere dingen op de markt gebracht... jammer genoeg is dit helaas een misser.

Xellent Dry Gin

Xellent Edelweiss gin.

Na een tijdje in België te vertoeven gaan we ons vandaag verplaatsen naar Zwitserland om daar de Xellent Edelweiss gin proeven.

De basis van de Xellent gin is de Xellent wodka waaraan ze dan de nodige jeneverbessen en andere botanicals aan toevoegen.

Het graan voor deze Xellent wordt geteeld op de Napf berg in de Alpen van Centraal-Zwitserland. De velden, die zich op 500 a 800 meter boven het zeespiegelniveau bevinden zijn niet groter dan twee hectare en zijn eigendom van 18 verschillende boeren.
De graan rassen die ze teelen zijn:"Picasso" en "Matador".

De Edelweiss bloem zou komen van een boerderij en zou organisch gekweekt worden. De citroenmelisse en de lavendel worden geteeld door de Master Distiller Franz Huber zelf in de eigen kruidentuin van het bedrijf.
De vlierbloesem en het lievevrouwebedstro zijn er in overvloed aanwezig rond Willisau.
Al deze botanicals ( nog een 20 geheime) worden langzaam gedroogd, zodat ze hun smaak en de essentiële oliën behouden, daarna worden gedurende enkele uren gemacereerd in de Xellent Wodka, waarna ze allemaal samen nog een keer worden gedistilleerd.
Na deze laatste distillatie gaan ze hem een aantal maanden laten rusten zodat alle smaken mooi kunnen (huwen) samensmelten, na deze rustperiode wordt hij op 40% ABV gezet door gletsjer water toe tevoegen.

Het gletsjer water dat wordt gebruikt om de Xellent verrijken
Komt uit de Titlis gletsjer in het hart van Zwitserland.
Door de botanicals te bekijken kunnen we besluiten dat de Xellent een florale gin is en zo komen we dan bij de tastingnote.

Neus: frisse neus met weinig jeneverbessen, zoet en dan krijg ik een beetje koriander.


Smaak:
Hij begint heel zacht met terug weinig jeneverbessen daarna wordt hij een beetje pikant, terug koriander, geen citrusvruchten te besporen. Het florale karakter van de gin komt wel mooi naar voor nu.

Finish:
Een vrij korte finish, het pikante verdwijnt heel snel en de gin ook eigenlijk.
Puur ben ik niet echt overtuigd.



GinTonic:
Zoals gewoonlijk ga ik terug 2 verschillende recepten meegeven.
Als eerste mogelijkheid ga ik de Xellent combineren met een Fever tree of met een Erasmus Bond Classic hierdoor krijg je een mooie frisse gin tonic.

Met het tweede recept ga ik de nadruk meer op het florale aspect van de gin leggen en hiervoor gebruik ik de Schweppes premium Orange/Lavendel tonic.

Als garnituur stel ik voor om jeneverbessen te combineren met citroenmelisse, bij de fever tree en de Erasmus Bond kan je eventueel ook nog een lavendel bloemetje bijvoegen.




Conclusie:
De Xellent dry gin is een gin met twee gezichten , puur was ik zeker niet overtuigd waardoor ik toch wel twijfelde of hij mij ging overtuigen in een gin tonic, maar daarin deed hij dat gedeeltelijk wel. Ik zeg gedeeltelijk omdat ik zelf geen liefhebber ben van florale gin's, maar dit is een kwalitatieve gin die de liefhebbers van elegante florale gins zeker gaat overtuigen.
En op de vraag of ik hem nog ga kopen moet ik eigenlijk, ja antwoorden ,want mijn vrouw houdt wel van een florale gin.
Deze Xellent Edelweiss gin kan je vinden bij “ TASTTOE “ te Kampenhout. De kostprijs voor een fles is 43,76€.

Ground Control London Dry Gin.

Ground control London dry gin.

Een tijdje geleden ging ik op werkbezoek bij de mensen van de Open Up Farm distilleerderij en werd er met open armen ontvangen door de stichters en hun medewerkers.
De Open Up Farm distilleerderij ontstond twee jaar geleden toen twee vrienden, Manu De Cort en Dirk Van Peteghem, tussen pot en pint beslisten om hun eigen gin en andere geestrijke dranken te gaan maken. Sofie Vanwaelem, de vrouw van Manu, was onmiddellijk gewonnen voor het project van haar man en zijn boezemvriend en ze besliste dan maar dat de distilleerderij in een oude serre op hun boerderij zou komen.

Onze lezers zullen begrijpen dat je zoiets niet van vandaag op morgen verwezenlijkt krijgt en dat je hiervoor de nodige kennis moet hebben van het stoken van alcohol. Manu en Dirk beslten dan ook om zich in te schrijven aan het COOVI om daar de knepen van het distilleren onder de knie te krijgen.
Na een tijdje kregen ze plots de kans om in Luxemburg een 30 jaar oude Arnold Holsteiner distilleerkolf aan te kopen. Deze Holsteiner heeft een capaciteit van 800 liter, vrij groot naar Belgische maatstaven.
De aankoop van de hele installatie (distilleerkolf, kookketel, stoomgenerator, fermentatie tank enz) was een investering van om en bij de 200 000 €.
Tijdens mijn bezoek werd er voor de eerste keer ook gerst gemalen in hun pas aangekochte graanmolen, iets wat vroeger extern gedaan werd maar nu dus ook ter plaatse zal gebeuren!
Het speciale van heel deze onderneming is dat beide heren van a tot z alles zelf doen en maken.
De meeste ginproducenten kopen als basis bijna altijd een industriële alcohol die een abv heeft van 96% waar ze dan hun kruiden en botanicals aan toevoegen. Bij Open Up Farm maken ze hem zelf, heeft hij een abv van 86% en is hij gemaakt van natuurlijke grondstoffen die ze zelf telen. Deze grondstoffen zijn: aardappelen, tarwe, maïs, en Jona Gold appel en zo kennen we ook ineens de 4 variaties van de ground control gin.
Kortom, zonder twijfel kunnen we hier spreken van een wereldprimeur in de ware zin van het woord!
Alle botanicals worden niet gemacereerd maar ze gaan bovenaan in de kolom van de still steken, dit gebeurt doormiddel van een soort grote thee zakken.
Hierdoor gaan de alcohol dampen door deze zakken en neemt hij alle aroma’s op.
Het voordeel van deze werkwijze is dat zo enkel de fijnste zuiverste aroma’s zich hechten aan de alcoholdampen. Dit proces gebeurt in 5 stappen en elke botanical heeft zijn eigen lengte van verdamping.
Elk voordeel heeft natuurlijk ook zijn nadeel, en het nadeel van deze werkwijze is dat ze wekelijk maar ongeveer 150 flessen kunnen produceren. Moesten ze de basis spirit aankopen zou men ongeveer 1600 flessen kunnen produceren.
Nu vraag ik mij eigenlijk wel af of dit wel een nadeel is. Voor mij is immers de kwaliteit belangrijker dan de kwantiteit. En voor alle duidelijkheid de kwaliteit is met grote mate aanwezig!
Oh ja de naam is een verwijzing naar een liedje van David Bowie en de controle die Manu & Dirk uitvoeren.
Nu gaan we even de 4 soorten nauwkeuriger bekijken.

Ground control aardappelen:
We beginnen onmiddellijk met de moeilijkste en meest complexe, en er is volgens mij geen middenweg, ofwel vind je hem lekker ofwel niet.
N: eens je de fles open doet vult heel de ruimte zich met een overweldigende geur van................. aardappel puree, ja echt ik kan er geen andere geur op kleven, of dit aangenaam is kan ik niet met alle zekerheid zeggen.
S: vrij zacht, romig de aardappel drukt zeker weer zijn stempel, maar hij is zo complex dat je u een weg moet banen ( knabbelen) door alle aroma’s. Amai eentje met ballen!
F: lang heeeeel lang! Eentje dat u een hele avond zal bezig houden!
Voor mij: LEKKER, HEEL LEKKER! Maar voor sommige mensen misschien wel te moeilijk en daarom niet geschikt voor iedereen.
Ground control 2 Appels:
Als tweede gaan we voor de meest toegankelijke.

N: Fris en vol de appels komen onmiddelijk naar voren maar ook iets excotisch.
S: zacht en zelfs een beetje zoet, maar de zoetigheid verandert snel in een zoute en pikante smaak en zelf iets floraals.
Voor de botanicals zijn ze naar het oosten getrokkenen en ze hebben daar Pu-er thee uit de Chinese hoogvlaktes, szechuanpeper en Japanse algen van mee gebracht.

Ground control 3 Mais:
De mais van het basisproduct geeft een ‘zoetere’, nog zachtere alcohol, hij is geïnspireerd door Amerikaanse moonshine.
N: zacht, zoete neus. Gepofte popcorn maar dan eerder de zoete variant.
S: hier is hij dan weer eerder fris dan zoet maar dit lijkt me normaal als je de gebruikte botanicals bekijkt: bergamot, zoete en bittere sinaas, maar ook iriswortel en ijzerkruid.

Ground control 4 tarwe:
De liefhebbers van florale gin's zullen blij zijn want de 4 is heel floraal. Door tarwe als basisgrondstof gebruiken hebben ze zo een mooie link met graanjenever, het oerproduct waaruit gin is ontstaan.
De jeneverbessen, koriander, kardemom worden mooi aangevuld met florale accenten van o.a oranjebloesems, goudsbloem en vooral vlierbessen.

De combinaties voor evenwichtige lekker gin tonics zijn:

Aardappel:
Hier stel ik enerzijds een combinatie voor met een ME tonic en met een Erasmus Bond botanical tonic voor.
De ME tonic zorgt door de aanwezigheid van de citrus voor een extra frisheid in de GinTonic, het gebruik van de Erasmus bond botanical zorgt ervoor dat de complexiteit van de gin benadrukt wordt.
Als garnituur stel ik hier voor om rozemarijn in combinatie met citroentijm te gebruiken. En de gebruikelijke jeneverbessen kan je natuurlijk ook toevoegen.



Appel:
Hier gaan we de zoete appel een klein beetje counteren door gebruik te maken van een pure tonic en daarom stel ik dan een Thomas Henry tonic voor.
Als garnituur ga ik hier voor een Granny Smith appel in combinatie met een zeste van roze pompelmoes en een blaadje citroenmelisse.


Mais:
Als tonic stel ik hier een iets drogere voor genre, gasco dry of Erasmus bond dry. Deze tonics zorgen voor een mooie frisse/ strakke gin tonic.
Als garnituur raad ik sinaasappel en limoen zeste en een takje citroenverbena aan, voor degene die iets exotischer willen gaan stel ik de Timut peper voor als bijkomstige garnituur.
De kleine timut peper is een uiterst zeldzame peper uit de hoge bergen van Nepal. De boeren oogsten de peper met de hand en verkopen deze enkel op de markten van Kathmandu. De unieke kruidige en ietwat houtachtige geur en smaak heeft een verfrissend ondertoon van citroen.





Tarwe:
Omdat de tarwe eigenlijk een florale gin is en ik florale gin’s steeds met een zoetere tonic combineer ga ik hem dan ook combineren met een iets zoetere maar toch ook pure tonic en dat is de Goldberg tonic.
Voor de liefhebber van nog zoetere GinTonic stel ik dan de 1724 tonic voor, maar deze was voor mij dan eigenlijk juist iets te zoet.
Als garnituur ga ik mij deels houden aan de garnituren die de mensen van ground control zelf gebruiken en dat zijn, framboos en limoenzeste en een blaadje munt.


Conclusie:
De ground control gin’s zijn lekkere gin’s en een mooie aanwinst voor de gin scène in België, maar en ja er is een kleine maar, de grote complexiteit en de soms toch wel heel aparte basis zal voor sommige gin tonics drinker ( lees “standaard” gin liefhebbers en daar is en bedoel ik ZEKER NIETS verkeerd mee) een moeilijke opdracht zijn.
De twee ground controls die mijn voorkeur krijgen zijn dan ook 2 uitersten van elkaar NM de aardappel en de appel. De ene super complex en de andere fris en fruitig.

Voor de liefhebbers van wodka kan ik ook nog meedelen dat er ook een wodka wordt gemaakt bij Open Up Farm NM de Boem patat. 😀
En ik moet eerlijk zeggen dat ik geen fan ben van wodka maar dat deze Boem patat mij echt verbaasd heeft!
Verder heb ik ook nog het voorrecht gehad om hun 2 laatste projecten te proeven en dat zijn een oude graan jenever en een whisky.
Over de graankjenever kan ik alleen maar zeggen dat ik onmiddellijk een aantal flessen besteld heb van zodra deze beschikbaar is. En voor de whisky zullen we nog enkele jaren geduld moeten hebben want deze zat nog maar 6 maand op vat, maar hij was al mooi en hij zag er heel belovend uit.

Daffy's London dry gin

Daffy’s London dry gin.

Deze Daffy’s gin heeft al een lange  reis achter de rug eer deze bij u thuis geraakt.
Waarom? Hoor ik u denken, wel daarom moeten we even naar het productie proces kijken.
De daffy’s wordt geboren in N-Frankrijk waar de basis spirit wordt gedistilleerd, eens deze er is wordt hij verzonden naar London om daar verder behandeld te worden.
Eens in London aangekomen worden alle botanicals voor een bepaalde tijd gemacereerd in deze basis spirit, na deze maceratie periode wordt hij dan terug gedistilleerd in een oude whisky still.
Eens dit proces achter de rug is wordt hij terug vervoerd en nu zelfs naar Schotland (Edinburg) om daar met puur Schots water op het juiste abv gezet te worden van 43,4%.
Ik ben dan ook heel benieuwd of al deze zaken ook bijgedragen hebben aan de kwaliteit.
Het design van de fles is van de hand van Robert McGinnis, bekend van verschillende posters van James Bondfilms.
De gebruikte botanicals zijn:
1. Jeneverbes van het Balkanschiereilnd
2. Libanese munt van het Balkanschiereiland
3. Engelwortel van Belgie
4. Iriswortel van Marocco
5. Koriander van het  Balkanschiereiland
6. Citroenschil van Spanje
7. Cassia van Indonesie
8. Sinaasappelschil van spanje

TASTINGNOTE:

Neus: gras, jeneverbes, koriander maar zeker niet overheersend, mout, de munt heb ik op de neus totaal niet.
10 minuten nadat mijn glas leeg was heb ik er nog eens aan geroken ( doe ik altijd omdat je dan steeds de meest subtiele geuren boven komen) kreeg ik wel de munt.

Smaak:
Droog is het eerste dat me binnen schiet, pikant, jeneverbes, beetje citrus en weer zoek ik tevergeefs achter de munt.
Wel heel lekker droog, zo heb ik ze graag!

Finish: lange droge finish.
Really my cup off tea!


Gin tonic:
Als eerste mogelijkheid opteer ik voor de Spaanse ME tonic, hierdoor krijg je een mooi droge fruitige gin tonic. De ME zorgt er ook voor dat je de munt gaat proeven. Verwacht echter geen overheersende munt, maar eerder een frisse twist op de nasmaak.
De ME tonic vergelijk je het best met een Fever tree mediterranean maar iets bitterder, puurder.
Als tweede combinatie opteer ik voor een meer puurdere tonic genre Thomas Henry, Erasmus bond classic.
Als garnituur kan je vanzelfsprekend gaan voor een takje munt , maar ik ga eerder voor een takje citroen verbena, een zeste van limoen en/of citroen en jeneverbessen. Heb je geen verbena dan ga je gewoon voor de munt.
Ik weet dat ik door de verbena te gebruiken tegen de regels in ga van steeds een botanical te gebruiken die als botanical gebruikt is maar hier werkt het. De verbena zorgt hier voor een frisheid die vrij kort ligt bij de frisheid van munt maar ook een beetje kruidigheid toevoegt.


Conclusie:
Tja, zoals jullie wel kunnen uitmaken uit het artikel ben ik fan van deze Daffy’s.
Het is een strakke droge gin , maar door de subtiliteit en de frisheid zeker voor iedereen toegankelijk!
Daffy zou de godin van de gin zijn, dat ze dat is weet ik niet ( het is in ieder geval een knappe 😉) ,maar haar gin is wel my cup of tea.

MOM gin.

MOM gin .

Vandaag ga ik vanop mijn vakantieterras in Spanje jullie laten kennis maken met een nieuwe “Spaanse” gin nm de MOM gin.
Deze Mom wordt geproduceerd in Groot Brittannië maar heeft eigenlijk Spaanse eigenaars nm‘ Gonzalez Byass’ die we reeds kennen van de London n° 1 blue gin.
MOM gin is eigenlijk een beetje een eerbetoon aan de koningin van Groot Brittannië, deze wordt ook wel de Queen mum genoemd.
Op de fles is er ook nog plaats om terug een woordspeling te maken naar deze Queen Mum met de slogan “ god save the gin” of moeten we zeggen “ god save the queen “ ?

Onze Mum Euh sorry Mom 😉     is na 4 keer gedistilleerd te zijn geinfusseerd met rode bessen en dit om een extreem fruitig karakter te creëren. En nu hoor ik al verschillende mensen denken  “dat zal dan wel zoet zijn” ( ik ben eigenlijk toch wel ne straffe he ik hoor jullie altijd denken 😀) maar omdat te weten moeten jullie nog even wachten op de tastingnotes.
Wat me wel opvalt is dat de mensen van Byass hun gin graag infuseren, want dit hebben ze bij de Blue n°1 gin ook gedaan maar dan met extract van de Gardena bloem.
Door dit proces te gebruiken kunnen ze niet meer spreken van een ‘London dry gin’ maar moeten ze distilled gin op hun flessen plaatsen, want zoals de meeste onder jullie wel zullen weten mag er bij een London dry gin geen toevoegingen van smaakstoffen meer gebeuren na het distilleren. Het enige wat wel nog mag gebeuren is de spirit op de juiste % abv zetten door water te te voegen.
Deze Mom zit op 39,5% , wat eigenlijk juist iets lager is dan het meest voorkomende 40% , de reden hiervan zou zijn dat op 39,5% het evenwicht tussen het zoete en het droge ideaal zou zijn.
Buiten het gebruik van de rode bessen kan ik jullie de  botanicals niet meedelen want ze houden deze geheim.
Allee genoeg gezeverd we gaan proeven! ( want het is hier warm)

Tastingnote:

Neus:
Bij het inschenken krijg je onmiddellijk een overweldigende geur van rode bessen. Amai! De geur van bessen, aardbeien, zelf kersen vullen de kamer onmiddellijk. Frambozen heb ik ook, maar ook iets fris citrus, koriander zit er ook bij. Een heel complexe geur! Maar de jeneverbessen blijven helemaal op de achtergrond.
Hopelijk wordt dit geen grenadine!




Smaak:
Het begin is vrij droog maar dit veranderd heel snel naar rood fruit, de hele range komt voorbij, bessen, aardbeien, kersen zeker kersen van die zure niet van die zoete ( gelukkig). Vrij pikant . Hier geen koriander, zoethout heb ik wel.


Finish:

Een middel lange pikante , zelf een iets bittere finish. Het rood fruit verdwijnt en laat de mond droog en bitter achter.
Eens deze bitterheid dan weer weg gaat komt het rode fruit terug.
Ja, een complex beestje!


Gin & tonic:
Als eerste keuze ben ik gegaan naar de fruitige kant van deze gin en daarvoor gebruik ik één van mijn favorite tonics en dat is de ME tonic.
Door deze tonic te gebruiken wordt hij mooi fris en fruitig en de ME zorgt voor een fris contrast ten opzichte van de bessen.
Weeral voor de mensen die geen ME hebben raad ik de Fever tree mediterranean aan. ( maar haast u nu eens om ME tonic te kopen! )
Indien jullie deze niet vinden kijk dan eens op de webshop van bier en wijnhuis.

Www.bierenwijnhuis.be



Voor een drogere strakkere gin tonic te maken ga ik dan de Thomas Henry of de Erasmus Bond Classic gebruiken.

De producent raad dan weer de Schweppes ginger cardemom aan, maar ....... Tja jullie weten het wel. 😉

De garnituur:

Wel hier ga ik eens zottekes doen se, en ik ga mij laten inspireren door een klassiek dessert nm aardbeien met basilicum en balsamico.
Nee, ik ga deze drie daar natuurlijk niet in doen maar ik ga mijn GinTonic maken met blauwe bessen (2 a 3 stuks, half ingesneden in kruisvorm), 2 blaadjes basilicum en een kleine zeste van sinaasappel.

Voor de mensen die dit tevergaand vinden raad ik dan gewoon een zeste van sinaasappel met een blaadje munt en dan toch eventueel een paar bessen aan.





Conclusie:
Ik moet eerlijk zijn, ik stond een beetje argwanend tegenover deze gin. Zeker na de eerste geur geroken te hebben,maar eens ik hem puur geproefd had was ik geïntrigeerd en heel hoopvol!
De mensen van Byass hebben mooi werk geleverd en een evenwichtige fruitige droge gin op de markt gebracht.
Verwacht nu zeker geen Droge ( met hoofdletter D) gin maar eerder een fruitige met een mooie droge finish.
Ga ik deze nog kopen? Ja, zeker en ik ben er zeker van dat deze Mom  gin vele mensen zal overtuigen.

GinRaw gastronomic gin.

GinRaw gastronomic gin.

Vandaag ga ik de heel exclusieve Barcelonese GinRaw bespreken.

Deze gin is een waar collector’s item onder de ginfanaten en dit heeft lang niet alleen te maken met zijn beperkte beschikbaarheid maar ook met zijn hoge kwaliteit.  De Raw is ontwikkeld door vier vrienden die elk tot de top in hun vak behoren. Door hun kennis te combineren kwamen ze tot deze premium gin met toch wel een heel apart productieproces. Om helemaal mee te zijn met het verhaal moet ik eerst de vier vrienden en hun specialiteiten voorstellen:

Rosendo Mateo is maître parfumeur met 40 jaar ervaring.
Javier Caballero is mixologist.
Sergi Figueras is de beste Spaanse sommilier van 2012.
XanoSaguer is chef van het eerste desserten restaurant ter wereld.

Mensen met een karrenvracht ervaring en kennis!
Combineer al deze kennis en je komt tot een productieproces die uniek is in de wereld en die in 2 belangrijke stappen kan worden opgedeeld.

De eerste stap is traditioneel: de jeneverbessen worden samen met de basisalcohol gedistilleerd in een klassieke koperen stookketel.
Tot dusver niks speciaals, maar nu komt het:
Alle andere botanicals worden apart van de jeneverbessen gedistilleerd, maar nu in een Rotaval distillatie. ( zie de foto van een compact apparaat)
Dit wil zeggen dat alle botanicals gedurende 4 tot 10 dagen macereren (weken)  in de basisalcohol en om dan te worden gedistilleerd op lage temperatuur van 25°graden Celcius. Dit kan doordat ze de gemacereerde basisalcohol eerst vacuüm trekken, waardoor het kookpunt van de basisalcohol verlaagt tot 25°. Het grote voordeel hiervan is dat alle smaken veel frisser en levendiger zijn. Nadat deze stappen zijn doorlopen worden de 2 eindproducten mooi gemengd tot één geheel om ze dan een tijdje te laten rusten.
De gebruikte botanicals zijn:
1. Jeneverbessen
2. Limoen
3. Citroen
4. Laurier
5. De blaadjes van de kaffier limoen
6. Zwarte kardemom pitjes ( niet te verwarren met de groene, de zwarte geven extra body en een lichte rokerigheid, de groene geven eerder een frisse tint)
7. Korianderzaadjes
Op dit moment zijn er slechts 2 batches van 5000 flessen gemaakt.
Waar hij geproduceerd wordt houden ze eigenlijk geheim , maar gin ur way zou gin ur way niet zijn moest hij dit niet weten, dus ik kan met bijna 100% zekerheid zeggen dat de productie in handen is van het prestigieuze Mascaro wijnhuis, gelegen te Vilafranca, bekend van zijn cava, wijn, brandy en de Mascarò 9 gin.
Op naar de tasting note!

Neus: onmiddelijk een hele aangename lekkere geur. Jeneverbes, bloemen, koriander. Dan komen de citrustoetsen mooi naar voor, limoen, citroen.



Smaak: heel zacht en romig, ik heb lekkere fruit snoepjes zo van die  zoete sinaasappelsnoepjes dan komen de jeneverbessen en wordt hij beetje pikant.


Finish: een mooie lange pikante finish op jeneverbessen.



Gin Tonic:
Als eerste recept grijp ik terug naar de ME tonic, een van mijn favoriete tonics. Het citrusgehalte van de tonic werkt perfect samen met deze gin. Voor de mensen die enkel de twee Fever Tree tonics in huis hebben raad ik de gewone aan en niet de Mediteranean, want de resultaten met de gewone waren beter.
Als tweede mogelijkheid ga ik eerder voor het pure en combineer ik hem met de Goldberg of de AQ Monaco Tonic, waardoor de Gin & Tonic puurder wordt en je de focus verlegt  van het citrus naar het kruidige, droge kant van het verhaal. Ik vond de combinaties met enerzijds de Thomas Henry en anderzijds de Erasmus Bond Classic iets minder geslaagd.
Garnituur:
Als garnituur ga ik een laurierblad en een zeste van citroen en limoen toevoegen. In het seizoen van de mineolas kan je hiervan ook een zeste gebruiken. Maar dan gebruik je best de Goldberg of AQ tonic.
Een paar jeneverbessen of tasmaanse peper bessen kan ook altijd.
Voor de diehards onder ons die zouden willen grijpen naar een zwarte kardemom pit kan ik alleen maar zeggen dat dat vergeefse moeite is. De zwarte kardemom geeft pas na lange maceratietijd zijn aroma’s af, dus het heeft geen enkele zin om ze toe te voegen omdat de tijd van macereren te kort is.

Conclusie:
Ben je liefhebber van fruitige gin’s dan kan ik alleen maar de raad geven om al het mogelijke te doen om deze GinRaw op de kop te tikken want hij zal u zeker overtuigen!
En voor jullie mij de vraag stellen waar kan je ze kunt kopen, boek jezelf een vakantie naar de regio van Barcelona en bezoek daar de bodegas … en hopelijk vind je hem.
Of ............... 😉

Copenhagen Dry gin.

Copenhagen dry gin.

“Joepie! Hij is terug”, hoor ik sommigen onder jullie nu denken (allez, dat hoop ik toch 😜)
Ja, sorry, het is even geleden dat ik jullie nog een artikel bezorgd heb, maar ik was een beetje (hoe zal ik het zeggen?) blog moe.
Ik heb me de afgelopen weken enkel bezig gehouden met te genieten van lekkere gins en ook van lekkere whisky’s en dit zonder na te denken over hoe of wat.
Op whisky gebied heb ik binnenkort een mooie mededeling te maken over 2 mooie flessen die te koop worden aangeboden en dit ten voordele van de ALS LIGA = “ een hart voor ALS liga vzw”.
Wil je nu al meer weten over deze actie, neem dan eens een kijkje op onze Facebook pagina “Dram4ALS”.
Maar daar komen we later wel op terug, eerst gaan we ons een beetje verdiepen in de lekkere maar heel complexe COPENHAGEN DRY GIN.
De aandachtige lezers onder jullie hebben hier onlangs al een artikel over zien passeren, voor de mensen die het gemist zouden hebben zetten we nog snel even de feiten op een rijtje.
De Copenhagen is een cold distillation gin, dit wil zeggen dat ze de spirit vacuüm trekken waardoor het kookpunt verlaagt tot 25°Celsius. Het voordeel hiervan is dat alle subtiele smaken heel mooi in de gin blijven waardoor hij dan ook meer complexiteit en diepgang krijgt. Deze complexiteit kan voor sommige gin liefhebbers ook een struikelblok zijn, maar daarmee lopen we al vooruit op de feiten.
Het speciale aan deze copenhagen gin is dat de basis spirit gemaakt is van honing.
Tuut! Fout! Dit is wat er verteld wordt maar eigenlijk is dit niet volledig juist. De basis spirit is niet van zuivere honing gemaakt, maar eerder van propolis.
Als extra botanical gebruiken ze enkel jeneverbessen.
Nu hoor ik sommigen onder jullie denken propo….watte?
Wel Propolis is een lijmachtige substantie, gemaakt door honingbijen uit knoppen, sap van planten en bomen (meestal hars), en andere botanische bronnen. Propolis wordt door bijen gebruikt om ongewenste kieren en openingen in het nest te dichten en de wanden te bekleden. De kleur van propolis varieert per bron, maar donkerbruin komt het meest voor. Rond kamertemperatuur is propolis kleverig, maar bij lagere temperaturen is het hard en broos.

Propolis was al in de Griekse oudheid bekend om zijn geneeskrachtige werking en is een krachtig anti-bioticum; het werkt bacterie- en schimmeldodend.
Misschien een excuus om nog eentje extra te drinken?
Allez, we zullen eens gaan proeven se.

Tastingnote:

N: Onmiddellijk overtuigend honing, kruidig en jeneverbes, maar de honing overheerst toch. Hopelijk hebben hier weer geen overdreven zoete gin.

S: Onmiddellijk terug de honing en je kan gerust zeggen dat hij terug overheersend is, maar er zit een mooie kruidigheid en complexiteit in. En hoe raar het ook mag klinken: hij is niet zoet!
F: een lange, zelfs heel lange, vrij droge afdronk. De honing blijft hier ook weer zijn overheersende stempel drukken.
Ben je geen liefhebber van honing dan blijf je best ver weg van deze gin ... Oei, neen! Dat is nog waar ook! Ik heb voor de niet-honingliefhebbers een heel lekker receptje in elkaar gestoken!

Gin & Tonic:

Ik moet eerlijk toegeven dat ik toch wel even schrok toen ik met deze Copenhagen dry een Gin & Tonic maakte want ik kwam tot een heel aparte smaakbeleving!
De producent raadt zelf een pure tonic aan, genre Thomas Henry.
Zelf ga ik voor een Erasmus Bond Botanical , door deze tonic te gebruiken hou je de Gin & Tonic heel puur, maar de complexiteit van de tonic geeft alles nog iets extra en dit zonder de honing te maskeren.
Ben je echter geen liefhebber van deze overheersende honingsmaak dan gebruik je best een andere tonic.
De tonic die we daarvoor gaan gebruiken is de ME tonic.
De fruitige bittere ME tonic zorgt voor een minder overheersende honingsmaak.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik samen met Dimitri van 54 Spirits na een namiddagje experimenteren deze combinatie gevonden heb.

Garnituur:
Als garnituur ga ik een zeste van pompelmoes en een takje tijm gebruiken en dit vullen we aan met enkele jeneverbessen of Tasmaanse peperbessen.

Conclusie:
De conclusie is tweeslachtig , daarmee bedoel ik dat ik deels blij ben met deze gin, maar ook deels een beetje bezorgd ben.
Wat mij echt overtuigd heeft is dat een gin gemaakt van “honing”  toch niet zoet is en zelfs vrij complex.
Maar daar wringt het schoentje eigenlijk ook wel: het is een speciale smaakbeleving die niet voor iedereen weggelegd is.
Op de vraag of ik hem nog ga kopen ga ik “Ja” antwoorden, net omdat hij zo apart is.

Nieuw!
In de toekomst ga ik ook een score bij mijn artikel plaatsen.
De score gaat van 0 tot 5 en elke score heeft zijn betekenis.

0 staat voor: opgepast afblijven hier word je blind van!
1 staat voor : juist goed genoeg om de afloop mee te ontstoppen.
2 staat voor: enkel geschikt om mijn verfborstels mee uit te wassen.
3 staat voor: OK, dit is gin, maar verder ook niets.
4 staat voor: alright nu komen we er, hier word ik al blij van.
5 staat voor:  yes, give me a case! This one I love very much and is in my top 20!

Deze krijgt van mij een mooie 4 op 5!

Portbello Road n°171 London Dry Gin

Portobello Road n°171 London Dry Gin

In het verlengde van onze “top 30 onder de 30 euro” ga ik hier een mooie lofzang op de nummer 1 van mijn persoonlijke top 30 maken!
Ik ga er dan ook maar ineens bij vertellen dat de Portobello Road in mijn top 3 zit van alle gin’s die ik ooit al heb geproefd.
Mijn top 3 bestaat uit deze Portobello, de Boodles 45,2% en de Tarquin’s dry Limited edition Navy strenght 57%.
Welke van deze drie de nummer 1 is, daar ben ik zelf eigenlijk nog niet uit maar laat me zeggen dat ze héél dicht bij elkaar liggen.
Maar nu verder over de Portobello!
Portobello Road is een straat in de wijk Notting Hill in het Londense district Kensington and Chelsea. De straat is internationaal vermaard vanwege de markt die allerhande zaken te bieden heeft doorheen de week, maar vooral het zaterdagse aanbod van tweehandsartikelen en antiek is populair. De markt behoort tot de meest bezochte toeristische attracties van de stad.

De naam van de straat verwijst naar de verovering van een hoeveelheid Spaans zilver door admiraal Edward Vernon in 1739 bij het toenmalige Puerto Bello, nu Portobelo in Panama.

Halverwege de 19e eeuw was de straat nog een eenvoudig landweggetje in een groen gebied met weidevelden en boomgaarden dat de verbinding vormde tussen Portobello Farm en het toenmalige Notting Hill. In de tweede helft van die eeuw groeide dit geleidelijk uit tot verbindingsweg tussen de huidige woonwijken Paddington en Notting Hill. De handel en andere werkgelegenheid bloeide er op door de nabijheid van de woningen van welgestelden. (“Dank u, Wikipedia!”)
De Portobello Road 171 is eigenlijk de huisnummer van de Portobello star bar waar al sinds 1740 gin wordt geschonken. Op de tweede verdieping huist het Ginstitute, het tweede kleinste museum van London met de kleinste copper pot still (Coppernicus) van Groot Brittannië.

Bezoek zeker eens deze websites voor meer (g)info:
https://www.portobelloroadgin.com/
http://portobellostarbar.co.uk/
https://www.theginstitute.com/







Er zitten 9 botanicals in deze Portobello Road:
• Jeneverbessen
• citroenschil
• bittere sinaasappelschil
• korianderzaad
• liswortel
• engelwortel
• cassia schors
• zoethout
• nootmuskaat

Tastingnote:

N: koriander dan komen de jeneverbessen , vrij kruidig, de citrus vruchten blijven wel achterwege.

S:onmiddellijk een romig mondgevoel (“ME Like!”) dan komen de jeneverbessen en deze eisen duidelijk de hoofdrol op. Pompelmoes, kruiden en peper krijg ik ook,er zit ook een lekker bittertje in maar de jeneverbessen maken hem mooi droog. “O! Mannekes! Wat vind ik deze toch lekker!” Er zit echter nog een smaak in maar ik kan er geen vinger opleggen en dat irriteert mij enorm. Verdekke!

F: een lange kruidige finish, ja ik hou enorm van deze gin!

Gin & Tonic:
Als eerste mogelijkheid opteer ik voor de Goldberg tonic , door deze tonic te gebruiken wordt hij mooi droog, puur en het citrus fruit geeft hem een licht fruitige twist. Let wel: het blijft een droge Gin & Tonic, hij wordt zeker geen fruitbom.
Een andere pure tonic genre Thomas Henry of AQ Monaco en zelfs de Erasmus bond classic werken ook, maar mijn voorkeur gaat hier uit naar de Goldberg.

Als tweede mogelijkheid ga ik voor de Erasmus Bond Botanical tonic, door deze te gebruiken maak je een hele complexe gin & tonic maar hij blijft toch voldoende droog.

Garnituur:
Als garnituur ga ik voor een zeste van pompelmoes en een paar Tasmaanse peperbolletjes, natuurlijk kunnen zij die dit niet in huis hebben de peper gewoon vervangen door jeneverbessen.
Nu hoor ik sommige onder jullie al denken: “Waarom pompelmoes”? Wel, simpel: omdat ik geen bittere sinaasappel heb!




Conclusie:
De conclusie? Tja, hij zit nu eenmaal in mijn PERSOONLIJKE top 3, dus ik vind deze echt TOP TOP TOP!
Meer zelfs: als ik de verkoopsprijs (±28€) als argument meeneem is hij zelfs mijn nummer 1!

Score:
Tja de score , na alles wat ik hierboven geschreven heb kan ik alleen maar een heel hoge score geven, bij deze geef ik hem een dikke 4,5 op 5!

Als ik jullie nieuwsgierig gemaakt heb, je kan deze topper kopen bij een van onze partners nm bij  Angelo & Eric van spirits handel Tasttoe in Kampenhout.
Www.tasttoe.be

Ik zou als ik van jullie moest zijn niet wachten!

Tarquins dry gin & Tarquins Navy Strength dry gin.

Tarquins Dry Gin & Tarquins Navy Strength Dry gin:

Vanavond bespreek ik terug één van mijn favoriete gins, of eigenlijk twee van mijn favoriete gins, want we gaan zowel de standaard als de gelimiteerde Navy Strength aan bod laten komen.

Elke fles Tarquins Dry Gin krijgt buitengewone persoonlijke aandacht.
Om de gin (en trouwens ook de eigen pastis!) te maken worden de handgeplukte botanicals een nacht lang geweekt in een graanbeslag voor ze ’s morgens opgewarmd worden tot distilleertemperatuur. Na
een acht uur lang distillatieproces, zorgvuldig gevolgd door de master-distiller Tarquin, wordt enkel het hart (de middenloop) van het distillaat bewaard voor botteling. Wat dit productieproces zo speciaal maakt ten opzichte van veel andere is dat ze heel traag distilleren! Bij veel andere distilleerderijen stroomt de spirit uit de distilleerkolf, maar bij Tarquins gaat dit super traag, je kan eigenlijk bijna spreken van druppelen en dit proef je gewoon!

Het water dat gebruikt wordt om de basisalcohol aan te lengen is afkomstig van een bron nabij Boscastle, aan de kust van Noord-Cornwall, als maagdelijk water neergekomen op droog land na een heroïsche reis van 2000 mijl doorheen de Atlantische Oceaan. Het water is zo heerlijk dat het op zichzelf wordt gebotteld als “Meadowsweet”.
Het kostbare vocht wordt daarna een paar dagen te ruste gelegd om zich ten volle te ontwikkelen en wordt dan geroken, geproefd, handgevuld, gesigneerd, van een kurk voorzien en verzegeld voor de flessen de deur uitgaan!


Deze Tarquins worden gemaakt door de Southwestern Distillery, een onafhankelijk familiebedrijf aan de kust van Noord- Cornwall. Ze brengen een Gin en een Pastis op de markt in kleine hoeveelheden (batches), geproduceerd door Tamara, een speciale koperen stookketel op houtvuur. Door het grote succes hebben ze een tweede stookketel geplaatst en deze heeft de naam “ Senara” gekregen.
De harmonieuze balans van precisie en stijl zorgt voor een drank die werkelijk uitzonderlijk smaakt. Tarquin, de stichter van de distilleerderij, is zo trots op zijn producten dat hij elke fles handmatig signeert! Laat deze liefde voor het product alsjeblieft een voorbeeld zijn voor sommige Belgische gin producenten! 😜😡
Voor ik verder ga met mijn artikel wil ik toch even Kurt Heddebauw bedanken voor zijn bijdrage aan dit artikel!
Kurt kennen jullie al van bij een van mijn vorige artikels “top 30 onder de 30” en heeft mij de nodige informatie bezorgd dankzij zijn uitgebreide “gin bibliotheek”. Dus bij deze: Dank u Kurt!

De Tarquins Navy Strength 57% ABV is een uiterst gelimiteerde versie waar maar 771 flessen van gemaakt zijn. Dus ik ben dan ook heel blij dat ik daar eentje van te pakken gekregen heb. 😍

De gebruikte botanicals zijn bij beide versies dezelfde:
• Jeneverbessen van Kosovo
• korianderzaad van  Bulgarije
• verse zeste van zoete sinaasappelen, citroen en pompelmoes
• angelica wortel van Polen
• orris wortel van Marokko
• groene kardemom van Guatemala
• bitter amandelen van Marokko
• kaneel van Madagaskar
• zoethout van Oesbekistan
• violetjes van Devon uit de tuin.

Tasting note:

N:
Onmiddellijk een gelaagde zachte neus, hier zit niets van overweldigende alcohol in, hij is zelfs vrij zoet.
Ja een super complexe neus, natuurlijk jeneverbessen maar niet overheersend eerder gelaagd , koriander, floraal, ja zoet is hij zeker. Dit is een super zachte complexe neus waar ik een dik uur mee kan bezig zijn en steeds komen er nieuwe dingen.
Citrusfruit maar heel verfijnd, de amandel noten komen ook maar weeral zo verfijnd ongelooflijk.  Ja ik hoor jullie al denken, “ nu overdrijft hij toch” maar niets is minder waar!
Door het ontbreken van de alcohol kan je hier blijven aan ruiken zonder dat uw neus verdoofd word door de alcohol.
Na een tijdje krijg ik zelfs iets gerookt, kan eigenlijk totaal niet. De enige reden dat ik zou kunnen bedenken is het hout vuur waar ze de ketel mee opstoken.
Na 30 minuten ruiken en genieten ga ik eindelijk eens proeven! Man wat is dit toch lekker! I’m in love!  😍



S:
Ja de trend zet zich gewoon verder, vanaf de eerste sip is hij zalig zacht, dan wordt hij toch een beetje pikant maar na 2 a 3 sec verdwijnt dit en wordt hij lekker zoetig en vettig in de mond. Vergis u echter niet ik zei zoetig niet zoet, hier is toch wel een verschil tussen.
Nu komen de jeneverbessen,  de koriander zit er ook mooi door verweeft! Citrus , het zoethout komt ook. Maar hij is ook droog niet heel droog maar toch droog.
Ja weerom gewoon subliem. Hier proef je de liefde van de Master Distiller in! Ook de lange tijd van het distilleren proef je , er zit totaal geen hoekige of scherpe smaak in , nee hij is gewoon zo mooi gelaagd en alle smaken zitten zo mooi in elkaar geweven ! Ongelooflijk!
Ja ik weet het , het is te mooi om waar te zijn maar toch is het zo! Zo zacht!  Hier doe ik mijn hoed voor af!
TONIC?  Nee dank u geef mij hem zo maar hier kan ik uren van genieten!




F: lang bijna eindeloos , kan natuurlijk niet!
Maar lang is hij en pikant wordt hij ook.

Nu de NAVY STRENGTH! Hopelijk is deze minstens zo lekker.

N:
Onmiddellijk veel intenser! De 57% laat zich hier wel gelden, maar als je uw glas een paar minuten laat staan verdwijnt de alcohol gedeeltelijk.
De neus ligt eigenlijk volledig in lijn van de standaard versie, maar het citrusfruit komt hier wel meer naar voor en het zoetige is wel minder.

S:
Het alcohol niveau komt hier ook veel meer naar voor , wat eigenlijk wel heel normaal want hij zit 15% hoger.
42% tegenover 57%.
Onmiddellijk jeneverbessen,  bijna geen koriander wat heel leuk is! Terug het citrusfruit , dan wordt hij droog heel droog. Lekker heel lekker. Het zoetige zit er eigenlijk deels ook terug in.
De hogere abv drukt hier toch wel zijn stempel en veranderd de smaak beleving toch wel gedeeltelijk.
Maar net zoals bij de standaard versie zit alles mooi met elkaar verweven.
Ja hier krijg ik echt een smaak orgasme van. 😊

F: terug lang heel lang en heel droog.


Door het hogere alcoholpeil is deze voor vele mensen misschien minder geschikt om puur te drinken.
Het ideale zou zijn de neus van de standaard versie en de smaak van de navy strength maar dan wel met een paar druppels water bij.




Gin & Tonic:
De tonic die ik ga gebruiken zijn bij de twee versies dezelfde en dat is de Gasco Bitter dry.
Deze super pure bittere tonic laat de gin compleet zijn werk doen en maakt hem dan ook heel droog.

Wil je hem liever iets minder droog, gebruik dan een Goldberg of een AQ Monaco tonic.

Garnituren:

Hier gaan we wel 2 verschillende combinaties gebruiken.
Bij de standaard ga ik een zeste van pompelmoes, citroen verbena en 2 kleine violet bloemetjes toevoegen.

Bij de Navy Strength ga ik voor een zeste van pompelmoes , citroen melisse en een vers blaadje laurier.






Conclusie:
Tja ik kan iedereen die houdt van een droge/ fruitige Gin & Tonic alleen maar aanraden om deze topper te kopen.
Maar ik denk dat jullie dit wel verwacht hadden, zeker omdat ik reeds verteld had in mijn vorig artikel dat deze Tarquins in mijn top 3 staat!
Ik zou de standaard versie altijd puur nemen en de navy Strength is dan weer perfect voor een gin en tonic.



Score:
Op basis van mijn pure tasting note geef ik de standaard versie een hele dikke  4,5/5!
De Navy Strength zit daar eigenlijk juist iets onder ik zou zeggen een dikke 4/5, maar in een gin &tonic geef ik deze dan ook een hele dikke 4,5/5.

Forest dry Quersus gin.

Forest dry Quersus gin.

Een tijdje geleden is er een gelimiteerde Forest gin op de markt gekomen.
Deze Quersus ( betekend eik in het latijns) heeft een rijping van een jaar gekregen op een Chateau d’Yquem vat.
De basis van deze Quersus is de forest herfst editie.
Zoals ik eerder al zei is het een gelimiteerde versie , er zijn maar 999 stuks van gemaakt en ze worden altijd verkocht in een set van 3.
De fles is met de hand beschilderd door kunstenaar Valerie Maenhout.


Tastingnote:

Neus:  Zelfs met uw ogen dicht herken je hier de forest gin in, overtuigend jeneverbessen, dan wordt hij mooi kruidig, ik krijg peper en ook een kruid waar ik eerst mijn vinger niet opgelegd kreeg maar dan schoot het mij te binnen “kruidnagel”, mooie zwarte chocolade zit er ook in.
Heel complexe neus!
Citrus fruit, raar maar waar geen peer of appel te bespeuren ook al zat deze in de herfst versie.
Hij heeft ook iets whiskyachtig! Moutig!

Na het toevoegen van een aantal druppels water komt deze mout samen met het citrus fruit nog harder naar voor.
Hier zou ik nog wel een tijdje verder kunnen aan ruiken hebben maar ik was veel te nieuwsgierig naar de smaak. Ja , sorry ben nu eenmaal een ongeduldig manneke.

Smaak:

Onmiddelijk droog , dan krijg ik een mooi bouquet van exotisch fruit ( papaya, mango ,cocos en zelfs ananas).
Peper krijg ik ook en hij wordt ook vrij pikant, maar hij blijft toch fluweel zacht in de mond.
Eens de peper en het exotisch fruit verdwijnt komen er zoete druiven in de plaats. Ja, echt heel complex!
Na toevoeging van terug een aantal druppels water wordt hij droger en minder pikant.
De druiven komen nog meer naar voor en ze worden vergezeld van groene thee en citrus fruit!
Wat mij opvalt is dat alle eterische olien uit de gin uit zijn en volgens mij zijn ze achter gebleven in het hout van het vat.

Finish:
Een heel lange droge finish. Het hout komt in de finish ook veel meer naar voor en laat de binnenkant van mijn lippen heel droog achter. Als ik niet beter zou weten zou ik denken dat ik een lekkere droge sherry aan het drinken ben. Lekker!

Gin & tonic:

Nee, sorry hier maak ik geen gin & tonic mee dit zou een schande voor het product zijn!

Jurgen vertelde mij dat je met deze Quersus perfect een verhouding van 1 op 1 kunt gebruiken, wel ik kan dit niet bevestigen en enkel en alleen maar omdat ik weiger om met deze Quersus een gin & tonic te maken.
Deze gin is zo mooi en balans en zo super complex en niet te vergeten zo zacht in de mond dat iedereen van jullie hier perfect puur kan van genieten.

Conclusie:
Een hele mooi uiterst complexe gin die best puur gedronken wordt.

Weeral een prachtige toevoeging in het forest dry gin assortiment , maar en ja er is een maar!
Ik vind dit alleen super spijtig dat deze gin alleen verkocht word in setjes van 3 en hierdoor voor sommige gin liefhebbers iets te duur wordt.
177€ is niet voor iedereen mogelijk.
Daarom vind ik dit spijtig dat niet iedreen deze hele lekkere gin geproefd kan hebben.

Score:
Een dikke 4 op 5 , ik zou hem een dikke 4,5 gegeven hebben als hij voor iedereen beschikbaar geweest was, maar nu trek ik een half punt af. Sorry Jurgen!

Njord gin

Njord gin.

Vandaag gaan we naar het hoge noorden om 2 nieuwe gins te ontdekken.
Ik zeg “nieuwe”, maar ik bedoelde eigenlijk “nieuw op de Belgische markt” en dit hebben we opnieuw te danken aan Dimitri van 54 Spirits.

De Njord is beschikbaar in 2 versies: de ”Mother Natur” en de “Sun & Citrus” versie.
De Njord gin is een single distillation gin, dit wil eigenlijk gewoon zeggen dat ze steeds in batchen werken en dat er hierdoor tussen elke batch kleine verschillen kunnen zitten in smaak en geur.
Nu, zo gewoon is dit eigenlijk niet want dat vraagt een veel nauwkeuriger distillatie.

Het water dat ze gebruiken om de beide versies op juiste abv te zetten komt van een bron die goedgekeurd is door het Deense ministerie van landbouw en is aanwezig op het landgoed van de distilleerderij.
Ik ga proberen om dit ingewikkeld distillatieproces een beetje uit te leggen.

De basisalcohol van de Mother Natur is gemaakt van aardappelen en om deze basisalcohol te maken gebruiken ze enkel Deense aardappelen, de  fermentatie gebeurt bij lage temperatuur en duurt liefst 8 weken!

Door de beperkte grootte van de distilleerkolf (220 l) moeten ze deze 12 a 13 keer vullen eer ze 200 l basisalcohol gedistilleerd hebben van 50°.

Eens ze ongeveer 200 l hebben voegen ze de botanicals toe en laten ze deze een periode macereren.
Na deze maceratieperiode voegen ze nog een extra hoeveelheid jeneverbessen toe in de distilleerkolf en wordt hij terug opgestookt.
Na deze finale distillatie blijft er ongeveer 80 a 90 l gin over, deze wordt dan nog op 40% gezet door toevoeging van het bronwater waardoor er dan ongeveer 300 flessen afgevuld kunnen worden.
Oef we zijn er door !!!!!!!!!!!! amai dat was nogal een boterham! Hopelijk was het niet te saai! 👀😱

Ja, juist, ik ben jullie de botanicals nog vergeten door te geven!

• Jeneverbessen
• Duindoornbessen
• Rode rowan bessen
• Lievevrouwbedstro
• Spar (denne naalden)
• Engelwortel
• Zoethout
• Koriander

De basisalcohol van de Sun & Citrus is gemaakt van mout.
De gebruikte botanicals zijn hier:

• Jeneverbessen
• Duindoornbessen
• Rode rowan bessen
• Lievevrouwbedstro
• Engelwortel
• Zoethout
• Koriander
• Citroen verbena
• Citroen zeste
• Sinaasappel zeste
• Blauwe bessen
• Braam bessen
• Blote wortel roze blaadjes
• Struikhei
• Lindebloem
• Wilde Ijslandse tijm
• Tijm
• Rozemarijn
• Berkensap
Dat is nogal een lijstje!

Allez, genoeg theorie, nu gaan we eindelijk proeven! Want ik heb er dorst van gekregen! 😛

Tastingnote Mother Nature 40,00%:

Neus:
Ik krijg onmiddellijk de aardappel maar zeker niet overheersend. “Mineralig” is ook iets wat me binnen schiet, jeneverbessen, vrij zacht.
Ik heb nog iets opvallend en apart en het zal heel raar overkomen maar ik heb ook boerenkool. Ja, sorry, jullie zullen mij wel zot verklaren maar het zit er nu eenmaal in.




Smaak:
Zachte romige aanzet, de aardappel komt mooi terug maar wordt direct aangevuld met jeneverbessen. Fruitig is hij niet, eerder aards of groentig.
Pikant is hij ook, maar dit verdwijnt vrij snel.
Een heel a-typische maar heel toegankelijke gin.
Hij is heel zacht en ik ga dan ook een heel zachte tonic moeten gebruiken. Voor mij mocht hij iets hoger zitten op alcohol %.
Finish:
Middel lange droge finish.



Tasting note sun & citrus 47,50% :

Neus:
Hij heeft zijn naam zeker niet gestolen, citrus up front, jeneverbessen, koriander, groene thee dan komt er mout bij.
Opvallend is wel dat er bijna geen alcohol in de neus zit.
Dan krijg ik dennehars, iets honingachtigs heb ik ook.


Smaak:
Vrij pikant maar ook direct terug citrusfruit, je proeft direct dat hij meer abv heeft, de body is stoerder, robuuster dan komen de jeneverbessen mooi door, de hars en het honingachtige van in de neus komt ook in de smaak terug.

Finish:

Terug een middel lange droge finish.


Gin &tonic:


Mother Nature:

Door het hele zachte karakter van de Mother Nature moeten we hier ook voor een zachte tonic kiezen.
Iedereen denkt dan eigenlijk direct aan een fever tree en deze werkt ook best goed, maar ik ga eerder voor een 1724 tonic.
De 1724 laat het zachte van de aardappelen mooi door komen. Natuurlijk, de 1724 maakt hem vrij zoet maar hoewel meestal al mijn haar gaat recht staan (of toch de laatste 16 pluimen die ik nog heb 😉) bij een zoete gin & tonic stoorde dit mij hier eigenlijk totaal niet. En dit komt gewoon omdat hij de gin gewoon mooi zijn werk liet doen.
De tweede beste resultaat heb ik behaald met de ME tonic en door deze te gebruiken werd hij iets fruitiger maar ook iets bitterder en hoewel ik dit meestal wel liever heb ging mijn voorkeur en ook die van het driekoppige testpanel (Dank u Cindy, Dina & Stefan!) toch uit naar de 1724.


Sun & citrus:

Bij de Sun & Citrus ging de voorkeur van het testpanel uit naar de Fever Tree Mediteranean tonic ten opzichte van de Goldberg tonic.
De fever tree med zorgde voor een fruitige gin & tonic waar de Goldberg tonic voor een iets drogere gin & tonic zorgde en deze kreeg dan juist ietsje meer mijn voorkeur. Maar de meerderheid wint dus ................
De Goldberg want mijn stem telt voor 4 ! 😜 lol!
Wishfull thinking heet dat zeker hè! 😉

Garnituren:

Mother Nature

Wel, ik moet zeggen dat dit hier eigenlijk niet gemakkelijk is. Waarom? Wel, bekijk de botanicals lijst eens en zeg mij dan welke ik kan gebruiken.
De enige die ik daarvan kan gebruiken zijn jeneverbessen, zoethout en koriander.
Aangezien koriander heel de smaak overheerst valt deze onmiddelijk af en blijven er enkel jeneverbessen en zoethout over, en als ik eerlijk moet zijn ben ik nog steeds niet overtuigd van zoethout.

Sun & citrus:

Hier kan je echt vele richtingen mee uit, de garnituren die ik uiteindelijk gekozen heb en waar ik het beste resultaat mee behaald heb is, limoen en sinaasappel zeste in combinatie met rozemarijn.






Conclusie:

Ja ik ben eigenlijk wel tevreden, ik kan natuurlijk niet zeggen dat ze allebei WAUW zijn maar ze zijn wel kwalitatief.
De Sun & Citrus krijgt mijn voorkeur ten op zichte van de Mother Nature en dit omdat de 40% abv gewoon te laag is.
Ik ben niet alleen met dit gedacht want er bestaat exclusief voor de Copenhaagse cocktailbar GILT een versie van de Mother Natur die op 50% abv staat.
En die zou ik nu heel graag eens proeven. Dat was een hint voor u hè Dimitri!







Score:

De mother nature geef ik een 3,8 op 5 als hij iets hoger op alcohol had gezeten had ik hem een 4 op 5 gegeven.

De Sun en Citrus krijgt een mooie 4,2 op 5.

TIP!
Op zondag 8 november organiseert Dimitri een mini gin beurs waar je al zijn producten kan komen proeven en ik zal daar ook aanwezig zijn.
Voor meer info klik je op de link hieronder.

https://www.facebook.com/events/884541311593487/

Coineanach gin.

Coineanach gin!

Ja, sorry ik had in het laatste artikel beloofd dat ik jullie even met rust ging laten, maar deze wil ik jullie niet onthouden.

"Coineanach gin? Wat is dat voor iets?”, hoor ik jullie al denken!
Wel, “Coineanach” (“Con-Yannock” uitgesproken) betekent gewoon “konijn” in het Keltisch.
Deze konijnen gin 😉 is de huisgin van het restaurant t’Konijntje in Kwaremont.
Jos en Tanya Hubau zijn persoonlijke vrienden van mij en zijn doorgewinterde whisky- en gin-liefhebbers.
Het t’Konijntje is in 2015 verkozen tot beste whiskybar van België en heeft een enorm uitgebreide en lekkere whiskykaart.
De aperitief- en ginkaart verandert ook telkens als Jos de menu aanpast en naar het schijnt zit ik daar voor iets tussen. 😜

Aangezien ik zelf heel graag en heel lekker bij Jos en Tanya ga eten (helaas veel te weinig! Sorry, Jos & Tanya!) moet ik wel reclame maken voor de super lekkere keuken. Dus bij deze: als je in de buurt bent, spring dan zeker eens binnen in t’Konijntje, je zal niet teleurgesteld zijn!

Maar genoeg reclame gemaakt, we gaan het terug hebben over de gin.

Het speciale aan het Konijn 😉 is dat hij twee á drie weken op een Frans eiken vat van 10 liter gerijpt werd. Zo heeft Jos vier keer het vaatje gevuld met de basis spirit en de vijfde keer heeft hij er gedurende 2 dagen  nog eens verse rozemarijn bij laten macereren.

Ik heb Jos beloofd om niet te vertellen welke gin hij gebruikt heeft als basis, maar ik kan wel vertellen dat het een Belgische is.

De gebruikte botanicals zijn:

• Jeneverbessen
• Citroen
• Sinaasappel
• Kruidnagel
• Mout
• Rozemarijn
• 2 geheime ingrediënten

Tastingnote:

Neus:  Direct citrusfruit, jeneverbes, iets kruidigs, peper, Timut peper, Selim peper zit er ook in, de rozemarijn heb ik niet.
Een heel klein beetje drop. Wel lekkere frisse neus.


Smaak: jeneverbessen, kruidnagel, kruidig is hij wel, iets nootmuskaat-achtigs zit er ook in, terug citrusfruit, rozemarijn komt nu ook, vrij pikant. Het vat heeft een zekere gelaagdheid toegevoegd aan de gin, hij is mooi rond. Het droppige komt ook een heel klein beetje terug, samen met een klein beetje vanille.
Ja, ik ben best tevreden! Ik ben zelf heel benieuwd hoe ze zal smaken in een gin & tonic want meestal werkt een op vat gezeten gin niet echt met tonic.
Jos vertelde mij dat hij hem daarom maar kort op vat gerijpt heeft, eigenlijk alleen om hem die gelaagdheid mee te geven en dat is toch wel gelukt.

Finish : middel lange droge finish.



Gin & Tonic:

Hier ga ik 2 richtingen uit gaan, en welke mijn voorkeur heeft, daar ben ik eigenlijk nog niet uit.
De versie met een Fever Tree Med en met de ME tonic is perfect voor de liefhebbers van een fruitige gin & tonic. Maar verwacht geen volledig fruitige gin & tonic want de vat rijping heeft zijn sporen nagelaten.
Ik bedoel daarmee dat er enigszins een whisky-achtige twist aan zit.

Als je echt liefhebber bent van een complexe, a-typische gin & tonic ga dan voor de Erasmus Bond Botanical tonic. Hierdoor krijg je een hels complexe gin&tonic met een lichtere citrus frisse finish dan bij de andere twee.

Heb je deze niet ga dan voor de AQ Monaco tonic om een klein beetje dezelfde smaak beleving te krijgen.



Garnituur:

Ik ga het in eerste instantie simpel houden: een zeste van sinaasappel met een klein takje rozemarijn.
Zo zou ik hem dagelijks serveren, maar wil je eens iets extra’s doe er dan 1 (één!) kruidnageltje bij, maar echt slechts één!
Zo krijgt hij iets van de Prof. Cornelius Ampleforth Bathtub Gin, natuurlijk niet helemaal hetzelfde, maar hij gaat in die richting.

ME LOVE! Lol! Ik klink juist zoals King Kong ! 😜🐒



Conclusie:

Ik ben vrij tevreden over het konijn, ik zal nu niet beweren dat hij de beste gin is die bestaat.
Ik zal hem zeker niet in mijn kelder zetten, maar mooi boven in de kast (en voor alle duidelijkheid: beiden zitten overvol, zeker de kast!) en er met alle plezier regelmatig eentje van drinken.




Score:
Ik geef het 🐰 een mooie 3,9 op 5!

Vanaf morgen te koop (36€)  bij Jos en Tanya in restaurant t’Konijntje te kwaremont.
Neem ook eens een kijkje op hun website voor meer info.

http://tkonijntje.be/

En nu ga ik jullie echt even met rust laten ... maar om het met de woorden van de terminator te zeggen: “I’LL BE BACK!” 😱🕶

Nut London dry gin

NUT London Dry Gin.

Een aantal maanden geleden kreeg ik van Dimitri Van Thuyst een mailtje met de vraag of ik geen Spaanse gin kende die in België nog niet op de markt was, maar wel echt de moeite was.
Op zo een vraag antwoorden is altijd heel gevaarlijk want niet alle gins worden een verkoopsucces.
Na lang wikken en wegen stelde ik hem twee gins voor die ik de moeite vond.
De eerste die ik hem voorstelde was de Gin Raw en de tweede was de NUT gin.
Het verhaal van de Gin Raw is eigenlijk een complex gegeven, want via mijn contactpersoon bij de producent kwamen we te weten dat ze niet geïnteresseerd waren in export. Ik spreek nu van de periode rond maart, want op dit moment is er wel een invoerder, zij het een invoerder van Spaanse wijnen en eigenlijk niet gespecialiseerd in gin.
Dimitri heeft toen dan ook contact genomen met de mensen van NUT gin.
In deze soap heeft ook Kurt Heddebauw van G&Teasing een rol gespeeld, want hij heeft er voor gezorgd dat Dimitri de juiste contactpersoon bij de distilleerderij te pakken kreeg en heeft hem samples en info bezorgd.
Neem ook eens een kijkje op zijn pagina.

https://m.facebook.com/ginandteasing/
Allee zoals je kan zien is de verhaallijn van Familie hier niets tegen.😛
Maar om een lang saai verhaal kort te maken, De NUT gin zal weldra door 54spirits ingevoerd worden in België! Hij is er ondertussen al! 😄

Wat is deze NUT nu eigenlijk voor een gin ?
Wel, de Nut gin is een Spaanse gin die geproduceerd wordt in de regio Emporda, een streek die gelegen is tussen de middellandse zee en de Pyreneeën en zich dus in de provincie Catalonië bevindt, meerbepaald in de stad Gerona.
Wat typisch is aan deze NUT gin is dat de meeste botanicals in de streek te vinden zijn en allemaal met de hand worden geteeld.

Botanicals:
• Jeneverbessen
• Koriander
• Kardemom
• Engelwortel
• Citroenschil
• Sinaasappelschil
• Groene walnoten
• Rozemarijn
• Tijm
• Olijven blaadjes
• Kaneel
• Zoethout
• Nootmuskaat


Tasting note:

Neus: onmiddellijk een heel frisse neus met weinig jeneverbessen, dan komen er mooi kruiden bij, van nootmuskaat tot peper. De koriander komt ook, vergezeld van de sinaasappel. Een licht mediterraans karakter heeft hij ook, maar niet zoals in de Gin Mare, eerder subtiel.


Smaak:onmiddellijk een levendige fruitige neus op citrus, de kruiden komen ook mooi terug waardoor hij vrij pikant wordt. Jeneverbessen, koriander, iets paddestoel-achtigs zit er ook in, samen met de rozemarijn.
Het is  eigenlijk een vrij klassieke, droge, fruitige gin met een mediterraanse twist in.

Finish: vrij droge, middellange finish.

Gin&Tonic:
Omdat hij een licht vergelijkbaar karakter heeft als de Gin Mare ga ik hem dan ook combineren met de 1724 tonic, waarschijnlijk zullen sommige lezers hem daardoor te zoet of te zacht vinden. Voor hen raad ik dan de Goldberg tonic aan, deze krijgt ook mijn voorkeur. Hierdoor wordt hij iets droger en strakker en zoals jullie weten heb ik mijn gin & tonic zo het liefste.
Voor de Fever Tree fans raad ik de Mediteranean aan als tonic.

Garnituur:
Hier raad ik een combinatie aan van sinaasappel en limoenzeste , rozemarijn en enkele jeneverbessen.



Conclusie:
Aangezien ik Dimitri deze gin aangeraden heb kan ik niet anders dan positief zijn. Dat hij krak in mijn smaakprofiel past speelt daarin natuurlijk ook een rol.
Kijk, ik heb deze gin twee jaar geleden al aan mijn verzameling toegevoegd en ik heb daar tot nu toe nog steeds geen spijt van gekregen, dus dat zegt toch wel iets!
Wat ik ook heel positief vind is dat hij op 45% staat en dat hij ook een hele mooie verkoopsprijs heeft, namelijk rond de 37 euro.


Score:
Ik geef deze NUT gin een mooie 4,2 op 5!

Deze is natuurlijk ook te proeven op de beurs die Dimitri organiseert.
Meer zelf, hij zal tijdens g.. u. w.. Masterclass ook geserveerd worden en wel volgens de perfect serve van…. 😉


Oef!  Ik hoop dat mijn stalker ( Dimitri) mij nu ff gerust laat want ik begin zo stilletjes schrik te krijgen van hem.😛

Tevens ga ik nu een time out periode inlassen want de inspiratie is nu wel een beetje op en jullie zullen mijn gezaag ondertussen ook wel al een beetje moe zijn denk ik. 😇
Zo tot gauw allemaal en misschien zien we elkaar wel in Lier!