East Imperial tonic

East Imperial.

Vandaag gaan we het eens niet over gin hebben maar wel over de pas op de Belgische markt gelanceerde East Imperial range.

Ik hoor sommigen onder jullie al denken: “Weeral een nieuwe tonic!” en ik moet eerlijk bekennen dat ik dat ook zou denken, maar naar de komst van dit gamma heb ik eigenlijk wel uitgekeken want ik hoorde via buitenlandse gin-kennissen enkel lovende woorden over deze East Imperial.
We lopen nu wel al een beetje op de feiten vooruit, we gaan eerst een aantal zaken op een rijtje zetten.

Deze East Imperial is afkomstig uit Nieuw Zeeland en wordt gemaakt volgens een authentiek recept dat dateert van in 1903.
Om dit te kunnen verwezenlijken zijn de makers gaan uitzoeken waar de oorspronkelijke kinine vandaan kwam en zo zijn ze op het eiland Java terecht gekomen.

Weet wel dat kinine oorspronkelijk enkel in Peru voorkwam en dat een zekere Charles Ledger (jup, waar later een tonic merk naar is vernoemd!) er in slaagde om - met hulp van een inboorling - de zaden van de kinaboom het land uit te smokkelen en die voor veel geld aan de Nederlanders verkocht die er later plantages mee opzetten in Java.

Hetzelfde hebben ze ook gedaan met de ruwe rietsuiker die ze gebruiken, ook hiervoor zijn ze terug naar de oorsprong gegaan .

De kinine die ze gebruiken komt van de kina boom op Java en het duurt ongeveer 7 jaar totdat de boom groot genoeg is om dan de schors er van te kunnen schrapen.
Daarna moet die schors nog 17 dagen drogen eer ze kan gebruikt worden.

Die kinine is uiterst belangrijk in de East Imperial Tonic. Waarom? Wel, de hoeveelheid kinine die ze toevoegen is de hoogste van alle tonics op de markt. Door de  geringe hoeveelheid rietsuiker die ze aan de tonic toevoegen bevat elk flesje slechts 30 kalorieën.

Momenteel zijn er nog maar 2 versies beschikbaar: de Old World tonic en de Burma tonic.

De Old World mag je bestempelen als een uiterst strakke, pure tonic terwijl de Burma een meer fruitig karakter krijgt door de toevoeging van Thais citroengras en Manao limoen.

Hier en daar heb ik reeds gelezen dat aan de Burma tonic ook bitters worden teogevoegd, maar dat klopt geenszins.
Wat de mensen van East Imperial wel aanraden is om - volgens de traditie van de Long pink gincocktail die in de overbekende Pegu Club in Rangoon werd geserveerd - nog 2 druppels bitters toe te voegen aan je Gin & Tonic, maar de Burma tonic zelf bezit geen bitters!
In de zomer komen er nog 2 nieuwe expressies: de Yuzu en de Grapefruit Tonic, maar daar komen we later nog eens op terug. Ik geef graag nog mee dat ze zich bij East Imperial er echt op hebben toegelegd om een onuitgegeven bubbel te bekomen: je kan ze zelfs vergelijken met de bubbels die in kwaliteitschampagne zit! Om dit te bekomen én te behouden hebben ze zelfs hun flesjes hieraan aangepast!

Maar genoeg gepraat, nu gaan we proeven!

Tasting notes:

Old World tonic:

Neus: Onmiddelijk een mooie frisse, citrusachtige geur die vrijwel direct evolueert naar mooie florale en aardse tinten.


Smaak: Wat mij direct opvalt is de mooie droge, uiterst pure smaak die openbloeit naar licht zoetige, aardse tinten die we natuurlijk te danken hebben aan de Cinoa schors.

Finish:
Een droge, licht bittere finish met overtuigend veel kinine.


Burma tonic:
Neus :

Wat mij hier direct opvalt is de veel frissere neus dan bij de Old, met veel minder aardse tinten maar wel meer citrus vruchten.


Smaak:
Die lijn trekt zich door in de smaak: hier is de kinine veel meer op de achtergrond en eisen de citrusvruchten de hoofdrol op.

Finish:
Een licht bittere, fruitige finish, maar nog altijd eentje met de nodige droogte.





Conclusie:

Het ongeduldig wachten is niet voor niets geweest, ik ben echt wel positief verrast door deze tonic range.

Aangezien ik hou van pure, droge Gin & Tonics ga ik waarschijnlijk dikwijls teruggrijpen naar de Old World tonic.
Als ik een fruitige tonic nodig heb gebruikte ik vroeger bijna altijd de ME tonic maar omdat die momenteel niet meer beschikbaar is in België zocht ik een alternatief.  Wel, ik heb die in de Burma gevonden!

Ja, ik ben echt fan van deze East Imperial range! Ik kan dan ook niet wachten tot de zomer om de twee nieuwe expressies te kunnen proeven.

Ook de liefhebbers van Ginger ale, Ginger beer en soda water kan ik de versies van East Imperial zeker aanraden.

Graag had ik hierbij Kurt Heddebauw van G&Teasing nog eens willen bedanken!
Waarom? Wel, Kurt is DE referentie op gebied van de geschiedenis van Gin & Tonic en hij bezorgt mij vaak nuttige informatie. Ik vind het dan ook belangrijk dat ik jullie dat meegeef: ere wie ere toekomt!
Ik heb ook nog een tip voor jullie: Kurt heeft een lezing uitgewerkt over die geschiedenis, een echte aanrader voor gin nerds als wij. 😜

Coineanach batch 2

Coineanach batch 2

Over de Coineanach batch 1 gin heb ik al eens een artikel gepost die jullie hier nog eens kunnen nalezen.

https://www.facebook.com/Gin.ur.way/posts/1040376132692739:0

Voor deze batch 2 van de “konijnengin” hebben Jos & Tanya beroep gedaan op een andere distilleerderij, maar Jos heeft mij gevraagd om die nu nog niet bekend te maken. Net als bij batch 1 heeft ze opnieuw op een Frans eiken vat van 10 liter gerijpt.

De botanicals mag ik wel openbaar maken.

Botanicals:

• Jeneverbessen
• Korianderzaad
• Engelwortel
• Zoete sinaasappelschil
• Citroenschil
• Cassiaschors
• Zoethoutwortel
• Liswortel
• Lavendel
• Steranijs
• Vanille

Tastingnote:

Neus:

Meestal krijg je bij gins die op whiskyvaten of houten vaten gelegen hebben altijd onmiddellijk die invloed van het vat en heb je minder een echte gin geur, bij deze heb ik dat echter niet.
Nee, hier heb ik direct een mooie gin geur met koriander en jeneverbessen.
Zoethout zit er in, citrusfruit ook, daarna komt er toch een beetje drop naar voren.
Wat mij opvalt is hoe zacht de geur is, ik bedoel daarmee dat je bijna geen invloed hebt van de alcohol wat dan weer een positief punt is i.v.m. de kwaliteit van de spirit.

Maar nu verder naar de geur: ik krijg peper en allerhande kruiden, een mooi complex beestje.

Na toevoeging van een paar druppels water komt hij nog meer open en komen de jeneverbessen naar voren maar nu wel in samenspel met sinaasappel.
Zoals steeds ga ik altijd nog eens ruiken aan mijn leeg glas en nu kreeg ik mooie sinaasappels met iets gerookts er boven op.

Smaak:

Direct een zoetige aanzet en dit met een mooi rond en vettig mondgevoel.
Mmmmmmm! Zo heb ik ze graag!

Het verbaast me hoe weinig “vatinvloed” deze gin heeft.
Puur op smaak bedoel ik dan, want de gelaagdheid en het vettige mondgevoel komen volgens mij wel van het vat.
De sinaasappel zit er ook overduidelijk in, samen met iets floraals.
Vanille en een beetje anijs heb ik ook.

Na toevoeging van weer een paar druppeltjes water komen er mooie zoete kruiden naar boven, maar ook nu weer in samenspel met sinaasappel.
Zoethout en peper komen ook terug, ik smaak zelfs een beetje nootmuskaat.

Finish:

Een middellange finish op gerookte jeneverbessen overgoten met sinaasappel en bittere citroen.

Gin & tonic:

Ik ga me beperken tot 1 combinatie en dat is er eentje met een pure tonic. Waarom? Omdat je naar mijn mening altijd een pure tonic moet gebruiken om DEZE gin volledig te beleven.
Rest dan nog de evidente vraag: welke tonic? Zoals jullie allemaal wel weten zijn er verschillende pure tonics te verkrijgen zoals Thomas Henry, Goldberg, AQ Monaco,Erasmus bond classic, Gasco bitter dry enz.
Ik had het beste resultaat met de iets zachtere van de pure tonics: de AQ Monaco en de Goldberg tonic.



Garnituur:

We gaan die ook puur en simpel houden en zeker niet overdrijven!
Daarom gebruik ik enkel een zeste van sinaasappel en een paar jeneverbessen.

Conclusie:

Ik vind deze konijnen 2 een stuk beter dan de eerste. Je proeft direct dat de basisgin van betere kwaliteit is dan de eerste. Het is ook leuk dat Jos naar mijn raad geluisterd heeft en deze iets minder lang op het vat heeft laten rijpen, waardoor het nu nog gin is met een gin smaak en geen gin met een whisky smaak.
Ja, ik ben fan! Ik weet dat ik het vorige keer eigenlijk heel erg vond dat ik een gin van goeie kameraden geen 4 op 5 kon geven, daarom ben ik blij dat ik dat nu wel kan doen! Sterker nog: ik geef ze zelfs een hele mooie 4,2 op 5!

Bardó 27 gin

BARDÒ 27 gin.

Deze Bardò 27 is de huisgin van cocktail- en loungebar Bardò te Roeselare.
Omdat Matthias Feys zelf een grote ginliefhebber is, heeft hij in zijn bar een groot assortiment aan gins staan (ongeveer 70 flessen) en dat was meteen ook de reden waarom hij een eigen gin wilde laten maken.
Hiervoor is hij te rade gegaan bij Heinz Van Roye van het Bassets team die wel reeds kennen van de Bassets en de Message gin.

Botanicals:

• Munt
• Vanille
• Citroen
• Limoen
• Bloedsinaas
• Basilicum
• Salie
• Dille
• Tijm
• Laurier
• Rozemarijn
• Lavendel
• En nog een paar geheime.

Als je deze lijst van botanicals bekijkt ben ik eigenlijk wel tevreden dat ik tastingnote blind gemaakt heb zonder dat ik wist welke botanicals ze gebruikt hadden.
Waarom? Wel, als je deze lijst goed bekijkt, waar doet die dan aan denken?
Nee? Valt jullie € niet? Vooruit, denk eens goed na!

Juist,  ja! Aan de Gin Mare! Net daarom dat ik blij ben dat ik de botanicals niet kende want die voorkennis beïnvloedt je toch altijd een beetje. Ik weet het, dat zou niet mogen, maar dat is nu eenmaal zo, daarom maak ik mijn tastings notes altijd blind!



Tastingnote:

Neus:  een heel zachte en zoete neus, weinig jeneverbessen, vrij floraal, vanille en kruidenboeket.
Na toevoeging van een paar druppels water krijgt hij een frisse twist, koriander komt ook meer naar boven.
Het florale verdwijnt meer en wordt verdrongen door roze pompelmoes.
De geur die in het lege glas achter gebleven was is die van gerookte lavendel bloemetjes, het evolueerde ook naar gerookte look! Lezers kennen waarschijnlijk ook wel de geur van de kerstmarkten waar ze gerookte lookbollen verkopen? Wel, dat had ik helemaal!

Smaak:
Ook hier een vrij zoete aanzet, maar met een pikante twist, ook vrij floraal, kruidenboeket.
Na toevoeging van water krijg ik een ronder mondgevoel, het kruidenboeket komt ook nog meer naar voren, opnieuw samen met lichte sporen van roze pompelmoes.
Ik krijg zelfs een klein beetje zoete ajuin! Het klinkt raar, ik weet het, maar het overheerst zeker niet, het komt pas helemaal op het einde!
Eigenlijk is deze gin zo zacht en gelaagd dat je echt tijd moet nemen om alle smaken en geuren te herkennen!


Finish :
Middellange, licht pikante finish met terug tonen van rijpe pompelmoes.


Gin & tonic:

Door het zachte karakter van deze gin ga ik voor een zachte, pure tonic en dan denk ik direct aan een Goldberg of een AQ Monaco tonic.

Garnituur:

Hier gebruik ik een takje rozemarijn en een zeste van sinaasappel.


Conclusie:

De Bardò is een hele zachte gin met hier en daar wel “een klein hoekje af”.
Om mij helemaal te overtuigen mist hij soms wel een beetje karakter. Pas op, ik bedoel daarmee niet dat hij slecht is maar eerder iets te zacht, hij mist een beetje ballen!
Niettemin ga ik hier zeker nog van genieten.
Dit is eigenlijk de perfecte gin voor als je in de zomer een bbq met vrienden organiseert. Een lekkere no- nonsense gin die je ‘s avonds in de glas bak terugvindt omdat de fles leeg is!

Score:

Een mooie 3,9 op 5.